vorige

 

 

 3.2  Waarom dan vaak die afkeurende ondertoon in het woord ‘werkloos’?

 Wanneer is iemand nou eigenlijk echt werkloos, strikt genomen is dus niemand werkloos, niemand hoeft zonder werk te zitten, er is altijd wel iets te doen. En wat betekent ‘loos’ dan, loos betekent dat iets niet in orde is, en dat is precies het tegenovergesteld van wat ik juist onder de aandacht wil brengen. Degenen die hun baan verliezen of niet in staan zijn een baan te bemachtigen hebben daar veel voordeel bij.

Zij kunnen en zijn vrij om hun eigen ‘invulling’ aan hun bestaan te geven, zij kunnen er voor kiezen ‘huisman of huisvrouw’ te zijn of te worden, en daarnaast hebben zij tijd om zin en verdieping aan hun leven te geven door studie, trainingen of anderszins, waar mensen met een betaalde baan niet aan toe komen.

 En verder is er gewoon veel ‘werk aan de winkel’ in onze samenleving, in de straat of in de buurt, kortom in de maatschappij waarin wij leven, en waar ieder zo zijn eigen aandeel in kan hebben. Vele handen maken licht werk, is ook zo’n mooi begrip om te verduidelijken waar ik naar toe wil.

 Of je nou gehandicapt ben, werkloos of door de maatschappij aan de kant gezet, binnen die samenleving waarin wij ‘allen’ ons eigen plekje innemen, kan je ‘mensheid’ ‘vieren’, door er voor ‘elkaar’ te zijn, aan mee te doen, ieder op zij eigen ‘wijze’ of eigen manier van kunnen.

 Vaak wordt gesproken over een ‘onderkant’ van de samenleving, dat houdt in dat er ook een ‘bovenkant’ moet zijn, en dat is ook zo, dit onderscheid is een erfenis uit ons verleden, van mensheid. Aan ‘ons’ is het misschien wel gegeven, mensen van de 21ste eeuw, om daar afscheid van te nemen, om de kloof te dichten tussen arm en rijk, tussen bevoorrecht en minder bedeeld zijn.

 Wanneer is iemand dan werkloos?