vorige

 

 

3.7 Een illusie kan werkelijkheid worden.

 

‘Geloof is meer dan’ het geloof in een God!  

Hoe illusionair is het verlangen naar een vredige wereld, en hoe illusionair is de gedachte, van vrede op aarde voor alle mensen van goede wil. Of vanuit onze christelijke achtergrond; Vrede op aarde en in alle mensen een welbehagen!

 Een illusie, oké; betekent dat dan dat ‘illusie’ onverwezenlijkbaar, niet te realiseren is? Hoe sterk kan ons liefdesverlangen zijn, sprak ik de vorige keer. Liefde en verlangens, zijn soms als diep/verborgen energieën in ons aanwezig, dat ons bijvoorbeeld doet aanzetten ‘liefde’ te willen delen met een ander.

 Hoe illusionair is dan de gedachte dat ‘liefde’ de wereld kan redden, hoe illusionair is de gedachte dat ‘liefde’ in staat is, ‘haat en geweld’ de wereld uit te bannen? Een illusie hoeft toch niet bij ‘voorbaat’ bestemd te zijn om voor eeuwig ‘niet verwezenlijk/baar’ te zijn? De betekenis van een illusie is; dat iets onverwezenlijkbaar is op het moment dat je dat constateert, doch het feit dat iets onverwezenlijkbaar lijkt te zijn, kan veranderen, als de ‘omstandigheden’ van een bestaand feit, of van iets, veranderen! En dan kan het zijn dat wat jij zou willen, dat dit gebeurt, gebeuren kan, ook als dat eerder niet mogelijk bleek. Daar is echter wel de inzet van velen bij nodig.

 Hoe ‘maakbaar’ is dan ons verlangen naar vrede, welvaart en veiligheid? Iets, een verlangen of een idee, dat nastrevenswaardig is, zoals bijvoorbeeld, het “Handvest voor Compassie” dat is. Dat is in ‘wezen’ niet illusionair, maar maakbaar!, net zoals het “Manifest voor Vrede en Geweldloosheid” dat is.

 

Hoe illusionair zijn onze verlangens?

Maakbaar dus