4.2 De wijngaard: De roep naar onvoorwaardelijke liefde …

 

Christus zegt tot ons; blijft alsjeblief verbonden met elkaar in liefde, aandacht en mededogen! En ‘liefde’ is hier wat het onverbrekelijke uitmaakt van dat wat het leven in stand houdt [het wezenlijke]. Dat is de intensiteit, de spiritualiteit van het leven, dat verbonden is met ‘geest’, geest die in ieder mens aanwezig is, en verbonden is met een geestelijke bewustzijns/laag, die je ‘nous’ of noösfeer (invloedsfeer) kunt noemen. Hier kunnen we dan de ‘onvoorwaardelijke liefde’ zien als een onvoorwaardelijke samenwerking, dat scheppend en creatief, ‘mensheid’ liefdeskwaliteit geeft, en mensheid tot voltooiing kan brengen

Christus (wijze leraar) vraagt niet alleen van ons, om zorg te dragen over ons zelf, maar ook voor de ander en anderen. Wat ons gevraagd wordt is, dat we open blijven staan voor ‘iedereen en allemaal’, zodat liefde op allerlei niveaus haar werking kan doen, haar invloed hebben, zonder belemmeringen, zonder rancune, afgunst of dualiteit.

 

En dat is voor ieder van ons een leerzame weg die de moeite waard is om te blijven volgen. Vandaag, morgen, hier, thuis, op het werk, op straat, waar je, je ook maar bevindt.

 

La Lucas

[Van de ‘velen’ die ons in wijsheid zijn voorgegaan wil ik hier noemen: Hildegard van Bingen – Hadewijch/Beatrijs van Nazareth – Jan van t Kruis – Ruusbroec – Teilhard de Chardin – Titus Brandsma – Edward Schillebeeckx – Huub Oosterhuis – Bruno Borchert – Dag Hammarskjold e.v.a.]