“HET OCHTEND LICHT DAT ALLE DING VERLICHT”

 Ochtend getij.

Ja, ook hier op dit plateau achter het kerkhof “Heiderust” ben ik volledig aanwezig als mens, als minnaar van Gods presentie, van ‘zijn’ wereldomvattende creatie in duizendvoudige groeisels van schoonheid. Daar hoef ik geen monnik of kerkvader uit de eerste eeuwen van het Christendom voor te zijn om te constateren dat het ‘leven’, de liefde en de ‘minne’ zichtbaar is in de vele gradaties van groei, ontwikkeling en voortgang. Dat je altijd kunt voelen, tasten, en proeven, overal waar het hoorbaar en zichtbaar is als je, je er maar voor open stelt.

 Dat het ‘goed’ is je op tijd los te maken van de drukte van het leven van alle dag, van het maatschappelijke verkeer, dat het goed is regelmatig te ‘vertoeven’ op die plekken waar je ‘Gods Geest’ als ‘zichtbare uitingsvorm’ van aardse werkelijkheid in alle puurheid kan tegen komen.

 En dat het evenzo vrolijk en ‘goed’ is om dan weer terug te keren en deel te nemen aan de maatschappij waarin wij leven. Bidden en Godsbesef, kan je op vele momenten van de dag doen en tijdens vieringen in de kerk. Maar dat kan ook door ervoor te kiezen, naar het bos te gaan en hetzelfde in de natuur te ervaren.

 Mediteren in het bos …

Zittend op een krukje in een kring met anderen, op een mooi plekje in een stadspark of het bos, dat lijkt mij een goede manier van “samen bidden in stilte” in de vorm van contemplatief en in stille, vreugdemomenten ‘liefdes/werkelijkheid’ te vieren en ervaren in religieuze verbondenheid.

 

Anthoon Lucas - Tmeegvds.

Herikhuizen - Beekhuizen 2009-07-09