vorige pagina

 

 

Déze weg is goed en heilig, gá hem !

 

Deze weg, mijn weg, onze weg, Gods wegen.

Heilzaam en genezend gaan wij, gevormd en gevoed op weg, naar een iets, een horizon, waarvan wij de vorm nu nog niet weten. Steunend op dit ‘nu’ het heden, het woord (dat wat we elkaar vertellen) en de inspiratie (onze creatieve momenten) gaan wij de uitdaging aan, om in gemeenschap sámen, onze samenleving te verbeteren.

 Luisteren en spreken, door elkaar aan te moedigen en te onderrichten, om te komen tot een bevrijdende werkelijkheid in de maatschappijen van nu. Eindeloos, rusteloos, vertrouwend op de waarheid van een gezamenlijk streven naar waarheid, die van het midden.

 Wij gaan vanuit een natuurlijke grootheid liefdes velden aanleggen, met hulp van het liefdesvermogen dat ons van den beginne af meegegeven is. Orde brengen in de chaos van de vele vormen van liefdeservaringen, liefdes momenten, liefdes teleurstellingen en liefdes-kenmerken, binnen de samenleving waarin wij nu leven.

 Daaruit vloeit een schoonheid van ongekende rijkdom voort. Wij zullen die rijkdom, door onze gezamenlijke liefdes inspanningen behoeden en vormgeven. Vanuit een vertrouwdheid met onze eigen bron, liefdeskracht, de natuur.

 Gaan wij uit van de één naar de ander, in de hoop dat er ontmoetingen tot stand komen waarin de bron kan blijven stromen, van de een naar de ander en van de ander naar mij. Zo opent zich een ruimte, waarin gedeeld kan worden met allen. In goede bedoelingen halen we het beste in elkaar naar boven, en worden we wie we ten diepste zijn.

 

Anthoon Lucas

2006. Dieren - Spankeren