ALS HET DONKER WORDT …

 

Langzaam wordt het donker terwijl de wind ruist door de bladeren.

 

Door de bladeren van de bomen die in de late herfst nog zijn blijven hangen.

 

Gebeurend vanuit een eeuwigheid die niet van ophouden weet.

 

Dan weer heftig waaiend vanuit een ik weet niet wat van richting.

 

Steeds vager worden de contouren van de bladeren en van de takken aan de dikke en dunne stammen.

 

Het contrast tussen het grijs van de wolkenlucht, en het donkerder worden van de bomen, wordt steeds minder waarneembaar.

 

Ik ervaar deze avond als vanuit een eeuwigdurende beweging, die om aandacht vraagt, terwijl het donker worden van een eindigende dag steeds meer zichtbaarder wordt.

 

Eindeloosheid ...

De eindeloosheid van de wederkerigheid van het leven wordt hier zichtbaar, het licht van de dag gaat over in de nacht, en de nacht gaat als vanzelf weer over in het licht van de dag.

 

Als een eindeloze ademtocht, die verstild raakt in de nachten, en na de nachten weer blijft oprijzen naar nieuwe dagen waar alles weer mogelijk is.

 

 

Flers Chateau Flaermont

Tuinweek

November 2015

Frankrijk