‘LIEFDE’ IN HET DAGELIJKS LEVEN UITGELEGD’

Liefde is meer dan het hoogverheven beeld of ideaal, dat over ‘liefde’ is ontstaan.

Hier, op een bankje zittend in het bos met het ritselen van herfstachtige bladeren luister ik naar het tsjilpen van een vogeltje, het trekt mijn aandacht door haar lieflijke geluid in de middagstilte.

Mijn aandacht naar dit vogeltje heeft iets van een liefdevolle aandacht, het ontroert mij en ik blijf luisteren. En dit contact is een ontmoeting, en de ontroering in deze ontmoeting leg ik uit in dat het is als een korte liefdes relatie tussen mij en het vogeltje. Je kunt zo’n korte relatie ook hebben met welk ander dier dan ook, en dus ook met mensen.

‘Liefde’, hemelse liefde, aardse liefde, mensenliefde, veel is over dat verlangen geschreven en gezongen, maar ik wil het hier hebben over de dagelijkse liefde. We kennen liefde als een hoogverheven ideaal, en we kennen liefde in de alledaagse gebeurtenissen van ons leven, als doodnormale handelingen tussen de een en de ander, door een klopje op de schouder, een handdruk, een groet, een blijk van interesse of compassie.

Het één is niet hetzelfde als het ander, en toch lopen beide verlangens/energieën in elkaar over in het leven dat we kennen. Vanuit een vriendschappelijk contact kan een liefdevolle relatie voortkomen. En uit een blijk van vertrouwen door een groet, handdruk of gesprek, kan een gevoel van geaccepteerd worden dat je er mag zijn als wie je bent in de dagelijkse gang van het leven, je gelukkig maken.

Liefde in het dagelijks leven uitgelegd:

‘Liefde’ in het dagelijkse leven kan je ook lezen als een uitnodiging, om liefde en compassie in aandacht door de dagelijkse praktijk van het leven heen naar elkaar toe te hebben of uit te spreken, door ontmoeting. ‘Ontmoeting’ op straat, in de winkel, in de kerk, op school, in de fabriek en tijdens sportactiviteiten enzovoort.

DIT IS EEN UITNODIGING AAN ALLEN, VOOR MEER COMPASSIE IN HET DAGELIJKSE LEVEN!

Het is zo dat mijn verhalen en korte teksten vooral over Liefde en Universele liefde gaan, over intieme, persoonlijke, kwetsbare en passionele ervaringsmomenten, die met het “Groot Universeel Liefdesvermogen” verbonden zijn, daardoor gevoed worden en we er kennis van kunnen nemen. ‘Liefde’ kan dus op 1000voudige wijzen beleefd worden, ervaren, verheerlijkt maar ook genegeerd, veronachtzaamd en beschadigd worden. En dat laatste is helaas aan de orde van de dag in de praktijk van ons leven. Is het dan niet van belang dat we elkaar daarover aanspreken?

In de hectiek van ons 21eeuwse leven, waar ieder van ons ook verantwoordelijk voor is, lopen wij elkaar dagelijks voorbij zonder de ander aan te zien, zonder ‘op of om’ te kijken, zonder een groet of herkenning te tonen. Jachtig als we zijn, om de trein te halen, de bus niet te missen, om op tijd thuis te zijn of een tv programma niet te missen.

Dit is een uitnodiging aan allen:

Dit is een uitnodiging aan allen om in onze moderne wereld onze ‘menselijkheid’ niet te verliezen, om aan elkaar meer compassie te tonen. Liefde, is toch niet alleen voorbestemd voor de prille liefdesrelatie’s  van jonge mensen, of mensen die hun leven lang in staat zijn bij elkaar te blijven?

‘Liefde’ heeft toch ook de betekenis van vertrouwen, van verlangen, van belangstelling, hoop, schoonheid, opgetogenheid, ontmoeting, hulpvaardigheid, aandacht geven, iemand zien staan, iemand de weg vragen, contact vragen of kritiek geven, of reflectie ontvangen.

Dit is een uitnodiging aan allen, om de tijd te nemen anderen te ontmoeten, tegen te komen, even stil voor te staan als we onderweg zijn.

 

‘Liefde’ in het dagelijks leven, in ‘t kort uitgelegd.

Anthoon Budel

Nijmegen